خودارضایی در بارداری

خودارضایی در بارداری، یکی از موضوعاتی است که کمتر در مورد آن صحبت می‌شود. برخی افراد ممکن است از مطرح کردن این موضوع و پرسیدن اینکه آیا این کار بی‌خطر است و تأثیری روی جنین دارد یا خیر، خجالت بکشند. در ادامه، جنبه‌های مختلف خودارضایی در بارداری را بررسی خواهیم کرد.

دوران بارداری، دوره‌ای هیجان‌انگیز در زندگی هر زن است، اما می‌تواند برای کسانی که نخستین تجربه بارداری را دارند، چالش‌برانگیز باشد. در این دوران، اطلاعات نادرست و باورهای غلط ممکن است باعث سردرگمی شوند، به‌ویژه زمانی که با توصیه‌های متناقض در اینترنت و کتاب‌ها روبه‌رو می‌شوید.

برخی موضوعات مثل خودارضایی در بارداری هنوز برای بسیاری تابو محسوب می‌شوند و به همین دلیل برخی زنان از پرسیدن درباره ایمنی آن برای جنین خجالت می‌کشند. با این حال، خودارضایی رفتاری طبیعی و رایج است و اگر بارداری شما پرخطر نباشد، معمولاً خطری ایجاد نمی‌کند. در ادامه، به نکات مهم درباره خودارضایی در بارداری شامل فواید، خطرات، عوارض احتمالی، موارد منع و روش‌های کنترل یا ترک آن می‌پردازیم.

خودارضایی در بارداری؛ چه اتفاقی در بدن می‌افتد؟

در دوران بارداری، میل جنسی ممکن است تغییر کند. برای برخی افراد، تهوع صبحگاهی، حالت تهوع و خستگی باعث کاهش علاقه به فعالیت‌های جنسی مانند خودارضایی می‌شود، در حالی که برخی دیگر ممکن است افزایش میل جنسی را تجربه کنند که می‌تواند به دلیل بالا رفتن سطح هورمون‌های پروژسترون و استروژن باشد. اگر تمایلات جنسی شما طبیعی یا افزایش‌یافته است، رابطه جنسی و خودارضایی در بارداری معمولاً کم‌خطر است و نباید مشکلی ایجاد کند. پزشک شما می‌تواند تعیین کند که آیا دخول واژینال و ارگاسم برای شما مشکلی دارد یا خیر.

اگر در معرض خطر زایمان زودرس هستید، ارگاسم می‌تواند احتمال شروع زایمان را افزایش دهد و منی وارد شده به واژن ممکن است باعث نرم شدن دهانه رحم شود. در زنانی که بارداری کم‌خطر دارند، رابطه جنسی و ارگاسم معمولاً بی‌خطر است.

در بیشتر بارداری‌های کم‌خطر، خودارضایی روشی امن برای کاهش استرس و مدیریت میل جنسی است. همیشه به توصیه‌های پزشک توجه کنید و نکات ایمنی را رعایت کنید. اگر از اسباب‌بازی‌های جنسی استفاده می‌کنید، قبل از مصرف آنها را با آب و صابون بشویید. همین نکته درباره دست‌ها نیز صدق می‌کند و ناخن‌هایتان را کوتاه نگه دارید تا از خراشیدگی جلوگیری شود.

به‌طور کلی خودارضایی یا خودارضایی متقابل در دوران بارداری ایمن است. با این حال، در برخی بارداری‌های پرخطر، پزشکان توصیه می‌کنند از خودارضایی، ارگاسم و رابطه جنسی پرهیز شود. بنابراین بهتر است پیش از انجام این کارها، با پزشک خود درباره ایمنی آنها مشورت کنید.

خودارضایی در سه‌ماهه اول، دوم و سوم بارداری

شدت و تجربه ارگاسم در طول سه‌ماهه‌های بارداری می‌تواند متفاوت باشد. در اکثر موارد، داشتن ارگاسم در این دوران بی‌خطر است و می‌تواند به سلامت روانی و عاطفی شما کمک کند.

سه‌ماهه اول

در سه‌ماهه اول بارداری، عواملی مانند حالت تهوع ممکن است رابطه جنسی را دشوار کنند. بدن شما در این دوران حساس‌تر است و ممکن است میل جنسی افزایش یابد. افزایش روان‌کاری طبیعی واژن می‌تواند تجربه ارگاسم را سریع‌تر و رضایت‌بخش‌تر کند. با این حال، برخی زنان ممکن است تا کاهش علائم سه‌ماهه اول، میل جنسی کمتری داشته باشند که کاملاً طبیعی است.

در بارداری‌های سالم و کم‌خطر، خودارضایی و ارگاسم معمولاً مشکلی برای مادر یا جنین ایجاد نمی‌کنند. اما در بارداری‌های پرخطر، پزشک ممکن است خودارضایی و تحریک جنسی شدید را محدود کند. در صورت بروز درد، خون‌ریزی یا انقباضات شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

سه‌ماهه دوم

سه‌ماهه دوم بارداری معمولاً بهترین زمان برای خودارضایی است، زیرا علائمی مانند تهوع صبحگاهی کاهش یافته و ناراحتی‌های سه‌ماهه سوم هنوز آغاز نشده‌اند. در این دوران ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• ارگاسم لذت‌بخش‌تر می‌شود، که یکی از دلایل آن افزایش جریان خون در دوران بارداری است. جریان خون بیشتر باعث حساس‌تر شدن رحم و ناحیه واژن شده و تجربه ارگاسم را آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر می‌کند.
• پس از ارگاسم ممکن است انقباضات یا گرفتگی‌های خفیف رحم را احساس کنید. این کاملاً طبیعی است و حتی در حالت غیر بارداری هم رخ می‌دهد، اما معمولاً آن را متوجه نمی‌شوید. این انقباضات به معنای شروع زایمان نیست و معمولاً با استراحت رفع می‌شوند.
• سفت شدن شکم نیز رایج است. بزرگ شدن شکم و کشیدگی پوست باعث می‌شود این سفتی را بیشتر احساس کنید.
• ترشح هورمون‌ها افزایش می‌یابد. بدن در بارداری اکسی‌توسین (هورمون عشق) بیشتری تولید می‌کند و هنگام ارگاسم، این ترشح بیشتر شده و حس خوبی ایجاد می‌کند.

سه‌ماهه سوم

در سه‌ماهه سوم بارداری، رابطه جنسی ممکن است دشوارتر شود زیرا بزرگ شدن شکم مانع راحتی حرکت و قرارگیری می‌شود و رسیدن به ارگاسم سخت‌تر خواهد بود. اشغال فضای رحم توسط جنین می‌تواند مانع انقباض کامل ماهیچه‌ها برای تجربه اوج لذت جنسی شود، بنابراین خودارضایی در بارداری معمولاً راحت‌تر و مناسب‌تر است.

توصیه می‌شود از هفته ۳۲ بارداری به بعد از خودارضایی و فعالیت جنسی پرهیز کنید، زیرا ارگاسم ممکن است خطر زایمان زودرس را افزایش دهد. با این حال، پس از هفته ۳۸ بارداری، خودارضایی معمولاً ایمن است؛ در این زمان جنین کامل‌تر شده و اگر ارگاسم موجب زایمان شود، خطری ایجاد نمی‌کند.

مزایای خودارضایی در بارداری چیست؟

بسیاری از زنان در دوران بارداری متوجه می‌شوند که خودارضایی راهی مؤثر برای کاهش تنش و استرس است و می‌تواند فواید متعددی برای بدن داشته باشد. حتی برخی زنان تجربه ارگاسم قوی‌تر و رضایت‌بخش‌تری در این دوران را گزارش کرده‌اند.

مزایای خودارضایی در بارداری شامل موارد زیر است:

• کمک به کاهش استرس و تنش جنسی.
• بهبود کیفیت خواب، به‌ویژه برای زنانی که در دوران بارداری دچار مشکلات خواب هستند.
• افزایش جریان خون به اندام تناسلی که تجربه لذت و رسیدن به ارگاسم را آسان‌تر می‌کند و موجب ترشح اندورفین می‌شود که حس شادی و آرامش ایجاد می‌کند.
• تسکین دردهای مختلف بارداری از طریق اثرات آرام‌بخش اندورفین.
• امن‌ترین شکل فعالیت جنسی از نظر احتمال انتقال عفونت، زیرا خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی در خودارضایی وجود ندارد، مگر در صورت استفاده مشترک از اسباب‌بازی جنسی.
• راحت‌تر بودن نسبت به مقاربت جنسی، به‌ویژه با بزرگ شدن شکم و محدودیت در پوزیشن‌ها.
• کاهش تنش ناشی از افزایش میل جنسی به دلیل تغییرات هورمونی.
• فراهم کردن راهی برای لذت بردن از صمیمیت برای زنانی که شریکشان نگران آسیب رساندن به او یا جنین است.
• کمک به افزایش اعتمادبه‌نفس و بهبود تصویر ذهنی بدن.
• ایجاد لذت جسمانی و تسکین مشکلاتی مانند حالت تهوع، تورم مچ پا، اختلال خواب، درد سیاتیک یا رباط گرد.
• یادآوری ارزش و هویت فرد در مواجهه با استرس و مسئولیت‌های دوران بارداری.
• تقویت سیستم ایمنی، طبق مطالعات انجام شده روی گروه کوچکی از افراد.

عوارض خودارضایی در بارداری چیست؟

برای زنانی که بارداری کم‌خطر دارند و مشکلات پزشکی دیگری ندارند، خودارضایی در بارداری معمولاً ایمن است. با این حال، در مواردی که خطر زایمان زودرس وجود دارد، دخول واژینال یا حتی ارگاسم می‌تواند موجب تحریک زایمان شود. در این شرایط، پزشک ممکن است برای کاهش خطر زایمان زودرس، پرهیز از مقاربت یا ارگاسم را توصیه کند.

به‌طور کلی، خودارضایی در بارداری خطرات و عوارض کمی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• برخی زنان پس از ارگاسم دچار انقباضات برکستون‌هیکس می‌شوند. این انقباضات ممکن است از سه‌ماهه دوم شروع شوند ولی در سه‌ماهه سوم شایع‌تر هستند و ماهیچه‌های رحم برای ۳۰ تا ۶۰ ثانیه منقبض می‌شوند و تا دو دقیقه ادامه می‌یابند. این حالت معمولاً ناراحتی ایجاد می‌کند اما دردناک نیست.
• برخی زنان پس از ارگاسم گرفتگی‌های مشابه درد پریود را تجربه می‌کنند که طبیعی است و ممکن است شبیه انقباضات برکستون‌هیکس باشد.
• نگرش‌های اخلاقی یا اجتماعی و احساسات منفی مرتبط با خودارضایی می‌تواند بر سلامت روان و بهزیستی فرد تأثیر منفی بگذارد.
• خودارضایی بیش از حد ممکن است اعتیادآور شود و بر کار و مسئولیت‌های روزانه تأثیر منفی بگذارد.
• استفاده مشترک از اسباب‌بازی‌های جنسی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را افزایش دهد؛ استفاده از کاندوم روی اسباب‌بازی و تعویض آن پس از هر بار مصرف می‌تواند این خطر را به حداقل برساند.

چه زمانی از خودارضایی در بارداری خودداری کنیم؟

وقتی مادران با مشکلات خاصی مانند عفونت‌های رحمی یا محدودیت رشد جنین مواجه هستند، پزشکان ممکن است توصیه کنند که در دوران بارداری از ارگاسم و فعالیت جنسی خودداری شود. این محدودیت می‌تواند موقت باشد یا تا پایان بارداری ادامه یابد.

سایر شرایط و عوارضی که می‌توانند خطر فعالیت جنسی را افزایش دهند عبارت‌اند از:

۱. نارسایی دهانه رحم (Incompetent cervix)

نارسایی دهانه رحم به معنی باز شدن زودرس دهانه رحم در دوران بارداری است و معمولاً با درد یا انقباض همراه نیست. در صورت بروز علائم نارسایی دهانه رحم، پزشک بین هفته‌های ۱۶ تا ۲۰ بارداری سونوگرافی ترانس‌واژینال انجام می‌دهد. این وضعیت می‌تواند منجر به زایمان زودرس یا سقط جنین شود.

۲. علائم یا سابقه زایمان زودرس

گاهی به زنانی که در بارداری‌های قبلی سابقه زایمان زودرس داشته‌اند، توصیه می‌شود از خودارضایی پرهیز کنند.

۳. نشت آب

پارگی زودرس کیسه آب (PPROM) حالتی است که در آن پیش از هفته ۳۷ بارداری، کیسه آمنیوتیک پاره شده و مایعات آن قبل از زایمان خارج می‌شوند. در برخی زنان، این وضعیت می‌تواند باعث تحریک زایمان شود و حدود سه درصد از کل بارداری‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در صورت نشت مایعات، ممکن است به شما توصیه شود استراحت کافی داشته باشید و از خودارضایی در بارداری پرهیز کنید.

۴. خون‌ریزی واژینال

اگرچه لکه‌بینی در سه‌ماهه اول شایع است، خون‌ریزی در مراحل بعدی بارداری ممکن است نشانه مشکلات پزشکی زمینه‌ای باشد. در این شرایط، پزشک ممکن است به برخی زنان توصیه کند از خودارضایی در بارداری پرهیز کنند. در صورتی که هنگام خودارضایی یا بعد از آن دچار گرفتگی، خون‌ریزی یا ناراحتی شدید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

۵. جفت سرراهی (placenta previa)

وضعیتی که در آن جفت در قسمت پایین رحم قرار گرفته و دهانه رحم را می‌پوشاند، جفت سرراهی نامیده می‌شود. این حالت معمولاً در سه‌ماهه دوم تشخیص داده می‌شود و حدود یک مورد از هر ۲۰۰ بارداری رخ می‌دهد. جفت سرراهی می‌تواند در ماه‌های بعدی بارداری باعث خون‌ریزی و سایر عوارض شود.

جزئیات ممکن است متفاوت باشد، بنابراین اگر پزشک توصیه به پرهیز از رابطه جنسی کرده است، از او دقیقاً بپرسید منظورش چیست. ممکن است منظور پزشک مقاربت، ارگاسم، هر دو یا فقط دخول واژینال باشد. همچنین بپرسید آیا پرهیز شامل خودارضایی نیز می‌شود یا خیر. در صورتی که پزشک تنها از دخول واژینال جلوگیری کرده باشد، خودارضایی یا خودارضایی متقابل با همسر می‌تواند جایگزین مناسبی باشد، اما اگر ارگاسم نیز ممنوع است، باید از خودارضایی و دیگر فعالیت‌های جنسی خودداری کنید.

آیا ارضا شدن بدون دخول برای جنین ضرر دارد؟

ارضا شدن بدون دخول، که شامل تحریک جنسی و رسیدن به اوج لذت جنسی بدون برقراری رابطه کامل است، در دوران بارداری معمولاً بی‌خطر محسوب می‌شود، مگر در شرایط خاص پزشکی یا بارداری پرخطر. این فرآیند ممکن است به طور موقت باعث انقباضات رحمی شود، اما در اغلب بارداری‌های سالم، این انقباضات برای جنین بی‌ضرر است و آسیبی به رحم وارد نمی‌کند.

با این حال، در شرایطی مانند سابقه زایمان زودرس، جفت سرراهی یا بارداری چندقلویی که پزشک محدودیت‌هایی را توصیه کرده باشد، بهتر است از تحریک شدید جنسی خودداری کنید. در بارداری‌های معمولی، ارضا شدن حتی می‌تواند به کاهش استرس مادر کمک کند.

در نهایت، برای اطمینان از سلامت خود و جنین، بهتر است در مورد نگرانی‌های خود با پزشک مشورت کنید و توصیه‌های پزشکی را جدی بگیرید. رعایت تعادل و توجه به شرایط بدنی در این دوران اهمیت زیادی دارد.

آیا ارضا شدن در بارداری برای جنین ضرر دارد؟

ارضا شدن در دوران بارداری معمولاً برای جنین بی‌خطر است و یک واکنش طبیعی در بدن مادر محسوب می‌شود. در شرایطی که بارداری سالم و بدون مشکل باشد، انقباضات ناشی از ارگاسم موقتی بوده و به دلیل محافظت کیسه آمنیوتیک و مایع اطراف جنین، آسیبی به او وارد نمی‌کند.

با این حال، در موارد بارداری پرخطر مانند جفت سرراهی، سابقه زایمان زودرس یا بارداری چندقلویی، پزشک ممکن است توصیه کند از تحریک شدید جنسی یا ارضا شدن پرهیز کنید. در صورت بروز درد شدید، خونریزی یا انقباضات طولانی پس از ارگاسم، مراجعه فوری به پزشک ضروری است. برای حفظ سلامت خود و جنین، همیشه توصیه‌های پزشک را در اولویت قرار دهید.

برای دریافت توضیحات کامل‌تر و مشاوره تخصصی در مورد خودارضایی در بارداری و همچنین سایر سوالات مرتبط با سلامت زنان و زایمان، می‌توانید از طریق واتساپ با دکتر فاطمه صالحی در ارتباط باشید. دکتر صالحی با بیش از ۱۵ سال تجربه در حوزه زنان، زایمان و پریناتولوژی (طب مادر و جنین)، آماده ارائه راهنمایی‌های دقیق و علمی در این زمینه هستند. ارتباط با ایشان از طریق واتساپ این امکان را فراهم می‌کند تا در سریع‌ترین زمان ممکن، پاسخ سوالات خود را دریافت کنید و از توصیه‌های یک متخصص برجسته بهره‌مند شوید. برای اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره، لطفاً از طریق شماره واتساپ مطب با دکتر صالحی تماس حاصل فرمایید.

تأثیر خودارضایی در بارداری بر سلامت جسمی

خودارضایی در بارداری ممکن است در شرایط خاصی تأثیرات منفی جسمی به همراه داشته باشد. تحریک جنسی و ارگاسم می‌تواند باعث انقباضات رحمی شود که اگرچه این انقباضات معمولاً موقتی هستند، اما در بارداری‌های پرخطر ممکن است خطراتی همچون زایمان زودرس یا سقط جنین را افزایش دهند.

عوارض جسمی دیگر شامل احتمال ابتلا به عفونت است. استفاده از ابزارهای غیر بهداشتی یا تحریک بیش از حد می‌تواند منجر به عفونت‌های واژینال یا رحمی شود که سلامت جنین را تهدید می‌کند. همچنین، در مواردی که مادر با مشکلاتی مانند جفت سرراهی یا نارسایی دهانه رحم مواجه است، خودارضایی می‌تواند خطر خونریزی یا دیگر عوارض جدی را افزایش دهد.

راه های پیشگیری از خودارضایی در بارداری

دوران بارداری یک دوره پر از تغییرات جسمی و روانی برای زنان است که ممکن است گاهی به افزایش نیازهای عاطفی یا جنسی منجر شود. با این حال، به دلیل عوارض احتمالی جسمی، روانی و معنوی، خودارضایی در بسیاری از موارد توصیه نمی‌شود. در ادامه، برخی روش‌ها برای پیشگیری از این رفتار و مدیریت این نیازها آورده شده است:

1. تمرکز بر فعالیت های آرامش  بخش

فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا و تمرینات تنفسی می‌توانند به کاهش استرس و آرامش ذهنی کمک کنند. این تمرینات به دور کردن ذهن از افکار وسوسه‌انگیز کمک کرده و احساس آرامش جسمی و روانی را به همراه دارند.

2. تقویت ارتباط عاطفی با همسر

برقراری ارتباط نزدیک و صمیمی با همسر می‌تواند نیازهای عاطفی و جنسی را به شکلی سالم و مناسب برآورده کند. صحبت درباره احساسات و نیازها، به ایجاد درک متقابل کمک کرده و می‌تواند تمایل به خودارضایی را کاهش دهد.

3. برنامه  ریزی روزانه

داشتن یک برنامه منظم برای کارهای روزانه می‌تواند ذهن را از افکار وسوسه‌انگیز منحرف کند. مشغول نگه‌داشتن خود با فعالیت‌هایی مانند مطالعه، یادگیری مهارت‌های جدید یا انجام کارهای هنری می‌تواند به طور مؤثری کمک کند.

4. مراجعه به مشاور یا روانشناس

اگر خودارضایی در بارداری به یک عادت تکراری تبدیل شده و کنترل آن برای شما دشوار است، مراجعه به مشاور یا روانشناس می‌تواند مفید باشد. متخصصان با ارائه راهکارهای علمی و عملی، به شما در مدیریت و کنترل این رفتار کمک خواهند کرد.

5. تقویت معنویت و توجه به مسائل دینی

استفاده از روش‌های معنوی مانند عبادت، دعا و خواندن متون دینی می‌تواند به افزایش آرامش روحی و تقویت اراده کمک کند. تقویت ارتباط با خداوند، ذهن را از افکار منفی دور کرده و آرامش درونی را به ارمغان می‌آورد.

6. ورزش و فعالیت بدنی

ورزش‌های سبک و مناسب دوران بارداری، علاوه بر تقویت بدن، به کاهش اضطراب و استرس نیز کمک می‌کنند. فعالیت بدنی منظم موجب ترشح هورمون‌های شادی‌آور شده و تمایلات غیرضروری را کاهش می‌دهد.

7. اجتناب از محرک ها

پرهیز از مشاهده یا مطالعه مطالب تحریک‌کننده و ورود به محیط‌هایی که می‌توانند وسوسه‌برانگیز باشند، روش مؤثری برای کنترل این رفتار است. استفاده از محتوای آموزشی و مثبت می‌تواند جایگزینی مناسب برای این موارد باشد.

8. مشورت با پزشک متخصص

پزشک با بررسی وضعیت بارداری شما می‌تواند اطلاعات مفیدی درباره رفتارهای ایمن و توصیه‌های مناسب ارائه دهد. در صورت لزوم، پزشک می‌تواند شما را به مشاور یا روانشناس ارجاع دهد.

رعایت این نکات و تمرکز بر سلامت جسمی و روانی می‌تواند به پیشگیری از خودارضایی در بارداری کمک کرده و این دوره حساس را به تجربه‌ای مثبت و سالم تبدیل کند.

آیا خودارضایی باعث سقط‌جنین می‌شود؟

در زنانی که بارداری طبیعی و بدون عارضه دارند، ارگاسم معمولاً خطر زایمان زودرس یا سقط جنین را افزایش نمی‌دهد، اما تکرار زیاد ارگاسم می‌تواند باعث انقباضات رحمی شود و احتمال زایمان زودرس یا سقط جنین را افزایش دهد.

 آیا خودارضایی می‌تواند به کودک آسیب برساند؟

نوزاد در رحم به‌خوبی محافظت می‌شود و فعالیت جنسی به او آسیب نمی‌رساند. هیچ شواهد علمی وجود ندارد که نشان دهد خودارضایی در بارداری می‌تواند برای کودک مضر باشد.نوزاد در رحم به‌خوبی محافظت می‌شود و فعالیت جنسی به او آسیب نمی‌رساند. هیچ شواهد علمی وجود ندارد که نشان دهد خودارضایی در بارداری می‌تواند برای کودک مضر باشد.

 آیا خودارضایی می‌تواند به خشکی واژن مرتبط با بارداری کمک کند؟

خودارضایی می‌تواند با افزایش روان‌کاری طبیعی واژن به کاهش خشکی مرتبط با بارداری کمک کند. تحریک جنسی و خودارضایی می‌تواند ناراحتی در حین مقاربت را نیز کاهش دهد.

آیا خودارضایی می‌تواند به بی‌اختیاری ادراری مرتبط با بارداری کمک کند؟

کلام آخر

خودارضایی برای بسیاری از زنان در دوران بارداری روشی سالم برای تخلیه انرژی جنسی است و اکثر پزشکان آن را بی‌خطر می‌دانند. این فعالیت می‌تواند فوایدی مانند کاهش استرس و افزایش جریان خون داشته باشد. در بارداری‌های سالم و کم‌خطر، خودارضایی معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند. با این حال، زنانی که با بیماری‌ها یا مشکلات خاص مواجه هستند ممکن است نیاز داشته باشند از برخی یا تمام فعالیت‌های جنسی پرهیز کنند. در صورت نگرانی درباره خطرات یا عوارض خودارضایی در بارداری، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
.

در پایان، حفاظت از سلامت زنان و جنین‌ها برای من به عنوان یک پزشک جراح متخصص زنان و زایمان، یک تعهد عظیم محسوب می‌شود. هدف من ایجاد تجربه‌های ایمن و مطمئن برای هر زن باردار و خانواده‌اش است. در این مسیر، با اطمینان و اعتماد متقابل، هر روز به نقش جذاب و حیاتی که برای سلامت و خوشبختی زنان و خانواده‌ها ایفا می‌کنم، پیش می‌روم. اگر سوال یا نگرانی دارید، همیشه در دسترس هستم تا شما را راهنمایی کنم و حمایت کنم.

با سپاس از شما و آرزوی بهترین‌ها برای سلامتی و شادی برای شما